Een dagje uit naar Kew Gardens in Londen

Vandaag neem ik jullie weer mee naar Londen, waar de victoriaanse tijd nog zoveel van de sfeer bepaalt. Er is in het centrum van de stad genoeg te zien om een heel leven lang voor terug te komen. Zoveel zelfs, dat je gemakkelijk zou vergeten dat er nét buiten de hoofdstad een aantal pareltjes te vinden zijn die de Victorianen voor ons hebben achtergelaten. Zo ging ik op een mooie zonnige dag in mei naar de uitgestrekte koninklijke tuinen van Kew.

Omdat Mr. W. en ik afgelopen mei 5 jaar getrouwd waren, hadden we een afternoon tea geboekt in restaurant The Botanical in Kew Gardens. Uiteraard wilden we naast dit smakelijke event ook de uitgestrekte tuinen zien. De London Underground bracht ons in een klein uurtje richting Richmond, naar het rustige plaatsje Kew (tegenwoordig een buitenwijk van het uitdijende Londen), waar sinds eind 18e eeuw de Royal Botanic Gardens liggen.

Bank Holiday at Kew, door Camille Pissarro 1892

Herkenbaar, deze dagjesmensen in Kew. Zouden ze allemaal op weg zijn naar de tuinen? Kijk eens naar die volgepakte omnibus! Schilderij: Bank Holiday at Kew (1892) door Camille Pissarro (1830-1903) [Publiek domein].

In Kew komen we aan op een klein slaperig stationnetje, waardoor je je ondanks de korte reistijd gelijk op het Engelse platteland voelt. Wanneer je dan via een kleine voetgangersbrug het spoor oversteekt, is het vanaf daar nog maar een korte wandeling naar de poorten van de koninklijke tuinen. Er zijn meerdere ingangen, maar geheel toepasselijk was onze ingang de statige Victoria Gate.

Victoria Monogram Kew

Het monogram van Victoria Regina (Koningin Victoria) op de toegangspoorten van Kew Gardens.

De koninklijke tuinen van Kew werden in 1840 door Koningin Victoria aan het volk geschonken, en daarmee voor het algemene publiek geopend. In 1898 voegde de inmiddels bejaarde vorstin daarbij ook Kew Palace en Queen Charlotte’s Cottage, die binnen de tuinen liggen. Zo kon het prachtige landgoed worden uitgebreid, en konden dagjesmensen zoals wij in de siertuinen rondstruinen en de vele mooie kassen, musea en pronkgebouwen (follies) bezichtigen.

Kew Gardens bloemenperk

Lekker struinen door Kew Gardens.

Wij waren vroeg aan onze dag begonnen, dus besloten we van de guided tour gebruik te maken. Door middel van een colonne eco-vriendelijke wagentjes met enthousiaste gids kun je op een ontspannen manier een groot deel van de immense tuinen bezichtigen. Al in de eerste paar minuten was het duidelijk dat Kew Gardens een hele bijzondere plek is, niet alleen met prachtige bloemen, boompartijen en prieeltjes, maar ook met een rijke geschiedenis.

Die geschiedenis van het gebied wat nu Kew Gardens is, gaat ver terug – zelfs tot Koning Edward I in de 13e eeuw. Uiteindelijk zouden twee koninklijke landgoederen, Richmond en Kew, in 1772 worden samengevoegd tot één landgoed. Dit was bestemd voor Prinses Augusta, de moeder van George III. Zij liet de tuinen uitbreiden met veel van de prachtige elementen die we nu nog kennen, zoals de Pagode of verschillende andere siergebouwen.

queen charlotte's cottage kew gardens

Queen Charlotte’s Cottage, dat ligt in één van de uithoeken van Kew Gardens. Het was een cadeau van George III aan zijn bruid Charlotte. Deze gebruikte het als theehuisje tussen ca. 1771 en 1818, het jaar waarin ze overleed. Deze tekening is gemaakt door T. Mower Martin in 1908 [Publiek domein].

queens cottage gardens

The Queen’s Cottage Gardens. De tuinen rond het huisje van Koningin Charlotte liggen midden in een eeuwenoud bos. Toen Victoria het huisje en de bijbehorende tuin aan het volk schonk in 1898, bepaalde ze dat de tuinen altijd in dezelfde naturalistische staat moesten blijven. En zo is dit deel van Kew Gardens nog steeds zo weelderig en ‘wild.’ Tekening door T. Mower Martin uit 1908 [Publiek domein].

Na het gezellige ritje langs de zorgvuldig aangelegde tuinen maakte ons wagentreintje een tussenstop. We hadden op die manier een mooi uitzicht over een onberispelijk grasveld, dat zo in een verfilming van een Jane Austen-roman zou kunnen voorkomen. En aan het einde van het groen zagen we tussen de bomen de markante gevel van Kew Palace.

Palace is misschien een beetje een misleidende term, want deze koninklijke residentie kan je gerust klein maar fijn noemen. Het oogt meer als een opgepompte uitvoering van een Hollands grachtenpand midden in het Engelse landschap. En dat is niet zo gek, want het huis werd oorspronkelijk in 1631 gebouwd door een Nederlandse koopman. Het felrood paleisje stond in de 18e eeuw dan ook wel bekend als The Dutch House.

Kew Palace

Kew Palace in Kew Gardens. Interessant weetje: Hier trouwden de ouders van de latere Koningin Victoria in 1818!

Toen Koning George III, de grootvader van Victoria, op het landgoed van Kew woonde, stonden er meerdere gebouwen. Verdeeld over deze gebouwen leefde de koning met zijn geliefde vrouw en vijftien kinderen een vrij teruggetrokken bestaan. Het is jammer dat George III vooral door zijn ‘gekte’ (veroorzaakt door een destijds onbekende ziekte) bekend geworden is, want met evenveel recht zou je hem om zijn huiselijkheid en succesvolle gezinsleven kunnen herinneren. Koningin Victoria en haar Albert waren niet de eersten met een gelukkig koninklijk huwelijk!

Maar goed, de familie van George III woonde dus een groot deel van het jaar in Kew, en Kew Palace deed dienst als nursery, dus als woning en schoolruimte voor de vele koninklijke kinderen. Mede omdat het landhuis zeer onlangs gerestaureerd is, waren mijn verwachtingen voor het kleinste pand onder de officiële Royal Palaces hooggespannen.

Kew Palace interieur

The Queen’s Boudoir: Een privévertrek van Koningin Charlotte (en een van de weinige mooi aangeklede ruimtes in Kew Palace).

Maar om jullie de waarheid te zeggen: De binnenkant viel een beetje tegen. Waar ik eerder in onze vakantieweek verwend was geraakt door de authentiek victoriaanse pracht van Leighton House en de burgerlijke rijkdom van 18 Stafford Terrace, was Kew Palace een beetje een kale bedoeling. Van het interieur was niet heel veel meer over. Zelf het elegante Bakkehus in Kopenhagen uit dezelfde periode was meer aangekleed.

Het budget voor de recente restauratiewerkzaamheden op Kew Palace moet alleen voor de buitenkant toereikend zijn geweest, want afgezien van de houten vloerdelen en wat donkere schilderijen bestond het interieur vooral uit een paar tafels, banken en stoelen, die bij elkaar niet echt een koninklijke weelde uitstraalden. Een rij ongekleedde mannequins die de grote koninklijke kinderschaar moesten voorstellen en de karige historische beschrijvingen hielpen de zaak niet echt vooruit. Het huis van de huiselijke koning voelde daardoor koud en kil. Dat vond ik best jammer.

Maar een ander gebouw deed mijn hart wel sneller kloppen, en lag verscholen in het groen naast het paleis: de Royal Kitchens, die sinds 1818 amper veranderd zijn! Wat een mooie plek om te ontdekken hoe men voor de elite kookte in de tijd van Jane Austen; nog voor de komst van het gietijzeren fornuis. Heel indrukwekkend vond ik de voor die tijd ingenieuze automatisch draaiende spitten, de gigantische houten werktafels en de voorraadkelders.

Kew Palace keuken ovens

The Royal Kitchens in Kew Gardens. Hier zie je drie interessante objecten bij elkaar. Van links naar rechts: Een traditionele houtgestookte steenoven (voor brood en gebak), een waterbassin (voor bijvoorbeeld gestoomde puddings) en een ‘modern’ gietijzeren formuis, dat in die tijd echt een nieuwe uitvinding was.

Kew Palace keuken braadspit

Op dit voor die tijd hypermoderne braadspit konden meerdere stukken vlees tegelijkertijd gebraden worden. En doordat de opstijgende hete lucht een ingenieus mechaniek in werking zette, hoefde het geheel niet eens met de hand te worden aangedreven. Wel zo handig!

Destijds werkten er in deze keuken wel 25 à 30 mensen. En in de afgelopen jaren zijn de keukens op een authentieke manier gerestaureerd, zodat medewerkers van English Heritage er ook af en toe demonstraties kunnen geven. Er kan nog steeds gekookt worden in deze keuken!

Kew Palace keuken werktafels

Er stonden in de keuken twee gigantische houten tafels om aan te werken. Op de achtergrond zie je stenen aanrechten, waar door middel van een eronder gestookt vuurtje op gekookt kon worden met potten en pannen. Een soort voorloper van ons fornuis, dus!

Zoals dat hoorde, lag er ook een moestuin om de keukens heen. Ik vond het zo’n romantisch gezicht: de typische muur met fruitbomen, de herkenbare collectie kruiden en de kruiwagen, alsof de Regency-tuinman net vertrokken is. In deze idylle hebben Mr. W. wel een tijdje rustig op een bankje gezeten. Als ik ooit de loterij win, wil ik ook zo’n tuin!

Kew Gardens Keukentuin small

Een prachtig hoekje in de keukentuin van de Royal Kitchens.

Toen was het tijd voor onze Afternoon Tea. We liepen over de lange hoofdpassage langs perken vol met allerlei schitterende bloemen richting The Botanical. Dit charmante pand staat tenmidden van de bomen van The Woodland Gardens achter een vijver met antieke fontein, en wanneer je het huis nadert lijkt het of de tijd er sinds de Edwardians heeft stilgestaan.

Kew Gardens Botanical Afternoon Tea

Afternoon Tea in The Botanical, Kew Gardens.

Ons gezamenlijke theepartijtje was natuurlijk erg gezellig, en de hapjes en de thee waren bijzonder lekker. Ik deel dan ook graag met jullie een foto van de aantrekkelijke etagère (ik kon me nog net een seconde inhouden voor het maken van een foto, voordat ik mijn eerste hap nam). Helaas was de sfeer en de aankleding van The Botanical niet om over naar huis te schrijven, en dus ook niet de moeite waard om over op een blog te schrijven. Voor een galmende IKEA-inrichting en humeurig personeel kun je tenslotte ook voor minder geld op andere locaties terecht…

rodondendron walk Kew Gardens

De Rodondendron Walk, een prachtige kleurrijk paadje in Kew Gardens. Tekening door T. Mower Martin uit 1908 [Publiek domein].

Na zo’n uitgebreide maaltijd was een wandelingetje wel zo prettig. We genoten onder andere van een overtuigende Mediterrane tuin met een bijna even overtuigende Grieks-Romeinse tempel, genaamd King Willam’s Temple. Dit soort klassieke kunstwerkjes werden follies genoemd; kleine siergebouwtjes om eens lekker in sfeer uit te rusten van je wandeling. Op dergelijke beschutte plekken konden ook jonge geliefden zich eventjes terugtrekken voor een gestolen kus of gewoon even een momentje met zijn tweeën, zonder chaperonne.

Kew Gardens Temperate House small

Het Temparate House in Kew Gardens, de grootste victoriaanse kas ter wereld!

Kew Gardens Temperate House ingang

Het Temparate House is werkelijk gigantisch; en als je dichterbij komt zie je allemaal mooie details.

Ons doel was het Temperate House (de gematigde kas), de grootste victoriaanse kas ter wereld. Toen wij er waren was de kas net weer geopend na een jarenlange renovatie – en wat zag hij er prachtig uit! Ontworpen in 1859 ging het Temperance House in 1863 open voor publiek; maar het zou nog tot 1899 duren voordat hij daadwerkelijk af was. Maar het resultaat mag er zijn! Ik vond de kas, met al zijn smeedijzeren bogen, balken, balustrades en trappen echt prachtig! En uiteraard waren er allemaal mooie planten te zien, verdeeld in zeven zones van de wereld. Zelf vond ik de sectie met Nieuw-Zeelandse flora het mooiste.

victoriaanse wenteltrap

Via deze statige trap kon je naar de hoge balustrade lopen, om zo de kas van boven te bezichtigen. Echt een aanrader!

Kew Gardens Temperate House binnen small

Van bovenaf is goed te zien dat het Temperate House verdeeld is in verschillende delen, waarin planten uit verschillende continenten groeien.

Het Temperate House is echter niet de oudste victoriaanse kas van Kew Gardens. Even verderop staat het Palm House, dat al tussen 1844 en 1848 gebouwd werd en in tegenstelling tot het Temperate House een warmer, tropisch klimaat heeft. Omdat onze dag al bijna ten einde liep, zijn we het Palm House helaas niet in geweest, maar van buiten was hij wel erg mooi om te bezichtigen. Een filmpje van de indrukwekkende binnenkant kun je hier bekijken.

Kew Gardens Palm House

Toen het Palm House in 1844 gebouwd werd, was het de grootste in zijn soort. Binnenin bevindt zich een waar regenwoud.

Inmiddels kleurde de lage lentezon de hele tuin langzaam goudgeel en liepen we via de Ruined Arch (ook weer een fraaie Georgian folly door architect Sir William Chambers, gemaakt om op een romantische manier de vergankelijkheid van beschaving en het leven in het algemeen te overdenken) naar de Marianne North Gallery.

Kew Gardens Ruined Arch

Mooi om even bij stil te staan: folly ‘The Ruined Arch’ uit 1759. Tekening door T. Mower Martin uit 1908 [Publiek domein].

De galerie van Marianne North (1830-1890) stond ook hoog op mijn wensenlijstje om te bezoeken. Deze kunstenares was een eigenzinnig type en reisde – heel ongewoon voor een vrouw in haar tijd – de hele wereld over om bekende en onbekende bloemen met precisie na te tekenen. Reizend van Brazilië, Tenerife en Californië tot India en Nieuw-Zeeland zou ze zelfs met tekeningen terugkomen van planten die nog niet door biologen ontdekt waren. Geen kleine prestatie!

Nepenthes Northiana door Marianne North

Een vleesetende bekerplant, oftwel de Nepenthes northiana, uit Borneo, getekend door Marianne North. Zij was de eerste die deze plant op papier zette, en de plant is dan ook naar haar vernoemd (zie onderstreping) [Publiek domein].

Veel van Norths werk prijkt nu in dit speciale museumpje in Kew Gardens. Zo’n 10 minuten voor sluitingstijd konden we nog net even in de stilte van al haar prachtige tekeningen genieten.

Marianne North Gallery inside

Binnen in de Marianne North Gallery. Indrukwekkend, nietwaar? Foto door Patche99z [Publiek domein], via Wikimedia Commons.

Wanneer je de galerie binnenkomt, wordt je meteen overdonderd door een complex waarvan alle muren volledig met haar werken bedekt zijn. Hoe victoriaans! En dat is geen toeval, want Marianne North heeft rond 1880 zelf opdracht gegeven tot de bouw van het monumentje, en ze zou er ook zelf voor betalen. Kew Gardens kreeg daarmee haar werken in het bezit, maar wel onder één voorwaarde; dat de schilderijen, die ze zelf zo gerangschikt heeft, nooit verplaatst zouden worden. En zo bestaat hier nog steeds een authentieke victoriaanse galerij, die er net uitziet alsof de artieste zelf misschien nog maar net de deur uit is gegaan.

the peonies pioenrozen in kew gardens

Pioenrozen in Kew Gardens. Tekening door T. Mower Martin uit 1908 [Publiek domein].

Zo kwam onze mooie dag tot een einde en verlieten we de tuinen weer via de statige Victoria Gate. Ik weet zeker dat ik nog eens terugga, want er is nog veel meer te zien dan wat een mens op één dag kan bezichtigen. En bovendien is het ook een prachtige plek voor een picknick of een dagje luieren. Voor wie nog eens naar Londen gaat kan ik de tuinen van Kew dus van harte aanbevelen!

Kew Gardens boom

Kew Gardens is een heerlijke plek om een middagje te ontspannen.

Kew Gardens is vanuit centraal Londen gemakkelijk te bereiken met de Underground en is dagelijks geopend tussen 10:00 en 19:00 uur, hoewel sommige restaurants en musea eerder sluiten. De officiele website vind je hier.

Na zo’n fijn dagje in de buitenlucht dronken wij in ons hotel een kopje sterke zwarte thee.

5 gedachten over “Een dagje uit naar Kew Gardens in Londen

  1. Wauw! Ik kende deze plek nog helemaal niet, maar ben nu zeker enthousiast om hier ook een keer naartoe te gaan als ik langer dan een weekend de tijd heb in Londen. Vooral het Temperate House ziet er geweldig uit. Jammer dat het Dutch House van binnen minder geslaagd was. Gelukkig was het eten daar in ieder wel een feestje (op het personeel en de inrichting na).
    Prachtig fotoverslag zo! Ik heb ervan genoten.

    • Als je een reisje naar Londen maakt, is het echt een fijne plek om even uit te waaien buiten de hectiek van de grote stad. En je kunt er uiteraard naar hartelust bloemen fotograferen! Ik heb daar ook voor het eerst bluebells gezien, dat vond ik heel bijzonder (bluebells groeien alleen op oude landgoederen).
      Dank je wel voor het leuke compliment voor de foto’s! 🙂

    • Dat heb ik nu ook, er zijn zo veel mooie plekken om te bezoeken! En je kunt de hele tuin eigenlijk niet in één dag zien. Maar inderdaad, niet alles kan op stel en sprong. Gelukkig lopen de tuinen niet weg en zijn de belangrijkste delen recentelijk gerestaureerd; dus voorlopig zal er denk ik ook niet al te veel sluiten voor onderhoud.

Laat een antwoord achter aan Romy Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.