C’est la vie! Alles over het dagelijks leven de 19e eeuw: vervoer, huishouden, eten en etiquette.
Zoals jullie weten is historisch koken en bakken een van mijn geliefde hobby’s. Het liefste duik ik in kookboeken uit de 19e eeuw, maar soms stap ik ook graag in mijn imaginaire tijdmachine naar andere periodes. Voor de twee nieuwe receptenboekjes van Mariëlla Beukers en Christianne Muusers hoefde ik niet zo veel verder terug; hun recepten zijn grotendeels afkomstig uit de 18e eeuw. Uiteraard testte ik uit beide boekjes een recept!
Nu de serie VICTORIA weer is afgelopen, zullen we Victoria en Albert op onze zaterdagavond wel een beetje missen. Maar gelukkig is er nog genoeg over hen te vertellen en te laten zien. Zoals vroege familiefoto’s uit de jaren 1850. Fotografie was een jonge uitvinding in de 19e eeuw, en Victoria en Albert waren meteen enthousiast. Gelukkig lieten zij zichzelf en hun gezin veelvuldig op de foto zetten. Vandaag laat ik jullie enkele minder bekende privékiekjes van het koninklijk gezin zien.
Met mijn kookboek in de winkel mag ik mezelf nu toch wel een schrijver noemen. Dat klinkt reuze interessant. Eliza Acton, dé kookboekenschrijfster uit de 19e eeuw, had zelf haar eigen ideeën over het schrijverschap. In een periode waarin auteursrecht en copyright nog niet bestonden, gebruikte zijn haar kookboek om een gevatte sneer uit te delen naar mensen in het boekenvak. Vandaag maak ik haar ‘pudding voor arme schrijvers’.
Mr. W. is historicus. En het leuke is dat wij daarom samen heel lang kunnen discussiëren over onderwerpen die ons beiden bezighouden. Daarbij brengen we allebei verschillende inzichten in; zoals bij het schilderij The Ball On Shipboard (1874) van James Tissot. Waar ik me – heel stereotype – vergaapte aan de mooie jurken van de dames op het bal, had Mr. W. oog voor de vele vlaggen in de scène. En daarin ontdekte hij leuke details. Tijd voor een gastblog!
Van Hekendorp naar Oudewater; met de auto doe je er vijf minuten over. Maar afgelopen zaterdag beleefde ik deze route van nog geen vijf kilometer op een historische manier: Met de trekschuit! Het jaagpad op dit traject is hersteld, en zo kon de historische trekvaart weer in gebruik worden genomen. Uiterst langzaam, uiteraard, want de trekschuit doet er maar liefst een ruim uur over. Geen probleem, want wij genoten van de historische ervaring. Bovendien gingen we ook nog even op ‘familiebezoek’ in het Hekendorp van 1787.