Ken je die scène waarin de zussen Bennet zich tegoed doen aan heerlijke scones met jam? Nee, ik ook niet. Hoe gek het misschien ook klinkt over het tegenwoordig zeer geliefde cakeje bij de afternoon tea: In de tijd van Jane Austen waren scones armeluisvoedsel. En ook niet echt lekker. De scones zoals wij ze kennen, zijn een uitvinding uit de laatste decennia van de 19e eeuw.
![Beide versies van het schilderij First Class Meeting, At First Meeting Loved, door de Britse kunstenaar Abraham Solomon (1823-1862) [Publiek domein].](https://www.myinnervictorian.nl/wp-content/uploads/2020/03/schilderijen-kunst-kopien-feat.jpg)
De kunstwereld was booming in de 19e eeuw. Een steeds grotere groep liefhebbers kon kunstwerken kopen om hun huis mee te verfraaien, en om mee te pronken. Afhankelijk van je budget kocht je dan werken van kunstenaars van meer of minder allure. En die kunstenaars gingen zelf ook spaarzaam met hun tijd en creativiteit om. Waarom een doek niet vaker verkopen? Zo kreeg je regelmatig zeer gelijkende werken op de markt, zoals de beide voorbeelden van vandaag laten zien.
Vandaag maak ik een makkelijk recept dat goed past bij een druilerige zaterdagmiddag. De ‘Printer’s pudding’ van Eliza Acton valt in de categorie comfort food, en ik vond het dan ook helemaal niet erg om er een grote hoeveelheid van te maken. Tegelijkertijd zit er een grapje in het recept van deze pudding, want ze is het luxere zusje van de Arme Schrijverspudding, die ik eerder maakte.
Als je het als Victoriaanse huisvrouw goed voor elkaar had, hoefde je zelf niet veel in het huishouden te doen. De gegoede klasse – en de middenklasse die een beetje probeerde mee te tellen – had daar tenslotte personeel voor. Al deze ladies of leisure hadden daarom behoorlijk wat tijd om hun sociale contacten te onderhouden. En het afgeven van visitekaartjes speelde daarbij een belangrijke rol.
Ik hou van de vele verschillende kunststromingen van de 19e eeuw. Eén daarvan is de Arts & Crafts-beweging, waarvan de bekendste naam die van William Morris is. Maar in navolging van hem en zijn vrienden creëerde ook tekenaar Walter Crane veel mooie werken. Met zijn zeer herkenbare stijl leverde hij vooral illustraties voor talloze Victoriaanse prentenboeken, voor kinderen én volwassenen. Vandaag laat ik een aantal voorbeelden uit mijn eigen collectie zien.