In het kader van onze Londen-reis brachten Mr. W en ik een bezoek aan het British Museum. Je struikelt er bijna over de Griekse vazen. Waar andere musea met veel trots één exemplaar kunnen laten zien, kunnen ze er hier in principe gerust eentje kapot laten vallen – ze hebben er vast nog paar reserve staan. Met zoveel moois is het British Museum dan ook een bijzondere plek. Vandaag verteld Mr. W uitgebreid over zijn favoriete plek op aarde.
Beloofd is beloofd; Ik zou jullie op de hoogte houden van de vorderingen in mijn victoriaanse moestuintje. Inmiddels heb ik al heel wat sla en kruiden kunnen oogsten, en staan mijn mosterdplanten weelderig in bloei. Van de toen nog jonge mosterdblaadjes en de waterkers maakte ik een eenvoudige salade, die past bij de toasted cheese van Mrs. Dickens.
De mooiste attracties staan vaak niet in reisgidsen vermeld. Afgelegen plekken, kleine charmante hoekjes en knusse musea vind je vaak door buiten de gebaande paden te zoeken. Zo ontdekte ik via-via ook het prachtige Leighton House Museum. Zoals de naam al zegt, bevindt het zich in het huis van de victoriaanse gentleman-kunstenaar Lord Frederic Leighton. Het interieur dat hij met veel zorg samenstelde, is echt adembenemend!
…en dat is te zien. En nee, dat zeg ik niet omdat er Franse tekst omheen staat. Dit plaatje, dat komt uit de Franse krant L’Illustration Journal Universel van december 1887 heeft heel duidelijk een thema dat je nooit in een Britse victoriaanse krant zou tegenkomen. Vandaag leg ik uit waarom.
Halverwege mei was het eindelijk zover: Ik ging voor het eerst in mijn leven op vakantie in Londen! Niet dat ik er nog nooit geweest was, maar gedurende familiebezoekjes in andere streken van Groot-Brittannië kwam het nooit verder dan een dagje op bezoek. Maar nu kozen Mr. W. en ik ervoor om ter gelegenheid van ons vijfjarige huwelijksjubileum een kleine week naar het epicentrum van de victoriaanse tijd te gaan. Vandaag een verslag!