Iedere tijd heeft wel iets bijzonders, of een uniek gevoel. Hoe voelt het om te leven in de victoriaans tijd? En wat kan er allemaal veranderen in honderd jaar tijd?
“A picture is worth more than a thousand words.” Helemaal waar, natuurlijk; maar dat wil gelukkig niet zeggen dat er een mooie afbeelding niet een heleboel waardevols te schrijven valt. Daarom is mijn goede voornemen voor 2019 om jullie de 19e eeuw voor te stellen aan de hand van mooie plaatjes. Vandaag begin ik met een schilderij uit het oudste jaar van de eeuw: 1800.
Na mijn avontuur in Londen van afgelopen mei ben ik als een blok voor de stad gevallen. Waar ik het Londense gedruis eerst veel te druk vond, kan ik er nu steeds meer van genieten – buiten de spits. Voor mij is Londen niet alleen meer gaan leven na het lezen van de romans van Charles Dickens, maar ook na het bestuderen van levenservaringen van bekende en onbekende victoriaanse Londenaren. Daarom hangt er sinds kort een mooie kaart van Londen in 1851 in mijn kantoortje.
Eigenlijk is het nog te vroeg om jullie een gelukkig nieuwjaar te wensen, zo op de valreep van 2018. Maar ik heb een goede smoes, omdat dit schattige nieuwjaarsversje uit circa 1810 stamt. En dat nieuwe jaar hebben we tenslotte al een tijdje gehad…
In het kader van onze Londen-reis brachten Mr. W en ik een bezoek aan het British Museum. Je struikelt er bijna over de Griekse vazen. Waar andere musea met veel trots één exemplaar kunnen laten zien, kunnen ze er hier in principe gerust eentje kapot laten vallen – ze hebben er vast nog paar reserve staan. Met zoveel moois is het British Museum dan ook een bijzondere plek. Vandaag verteld Mr. W uitgebreid over zijn favoriete plek op aarde.