Als ik ergens vrolijk van word, dan zijn het wel zonnige schilderijen uit de 19e eeuw. Uitgestrekte velden, kleurige bloemen en schattige huisjes geven misschien wel een iets te idyllisch beeld van de 19e-eeuwse zomer. We zien tenslotte niet het harde werken op het land en voelen niet het gebrek aan airconditioning. Toch zijn dit vaak de nostalgische plaatjes die de moderne mens aanspreken. Kijken jullie mee?
Tijd voor een nieuw schilderij! In de serie ‘Ingelijst’ bekijk ik steeds een kunstwerk uit een bepaald jaar, dat op de een of andere manier een verhaal te vertellen heeft over het leven in de 19e eeuw. Soms kleine verhalen, dan weer belangrijke momenten die het aanzicht van de eeuw bepaald hebben. Het schilderij van vandaag valt overduidelijk in de laatste categorie. In de statige Notre-Dame van Parijs kroonde de revolutionaire leider Napoleon Bonaparte zichzelf in 1804 tot keizer.
Londen staat natuurlijk bij iedereen bekend om haar wereldberoemde attracties. Maar ik vind het altijd een uitdaging om juist de kleine, maar fijne pronkstukken in de metropool te ontdekken. Zo bezocht ik afgelopen januari met mijn zus het Londense Sir John Soane’s Museum; en ik was verkocht. Dit kleine, 19e-eeuwse museum-cum-woonhuis is een van meest fantastische musea die ik ooit heb gezien. Na grondige restauraties verkeert het na 200 jaar weer in zijn authentieke staat. In mei ging ik weer terug, want in Soane’s museum raak je nooit uitgekeken.
Vaak maken victoriaanse recepten gebruik van ingrediënten die voor ons nog steeds gangbaar zijn. Maar in het recept van vandaag is dat niet zo. Echte foodies en historisch koks weten de kweepeer wel te vinden bij de Marokkaanse groenteboer, maar verder is de kweepeer in deze contreien een behoorlijk vergeten vrucht. Deze gang naar de vergetelheid werd al in de 19e eeuw ingezet. Maar Eliza Acton creëerde met kweepeer een heerlijk dessert, dat het verdient om vaker gemaakt te worden.
Hebben jullie al vakantieplannen deze zomer? Zelf had ik dit jaar de mazzel om maar liefst twee keer naar Londen af te reizen, dus de rest van de zomer geniet ik van de zon in eigen land. Nou ja, zon? Het is altijd maar afwachten. Gelukkig gaat dit blog niet over het hedendaagse Nederlandse weer in kleurcodes, maar over de mooiste vakantieplaatjes van weleer. Denk: Dagjes uit naar de beroemde Engelse badplaatsen, een zonovergoten picknick, of een dagje op het water. Kijken jullie mee?