Gisteren brachten mijn man en ik een bezoekje aan de Victorian Tea Parlour Duchess of Bedford. Zij hebben van 10 tot en met 30 oktober een pop-up shop in Amsterdam, aan het IJ. Het is de bedoeling dat ze op den duur een vaste tea parlour in victoriaanse stijl kunnen openen in Amsterdam, en daar ben ik als liefhebber van de victoriaanse tijd en de afternoon tea natuurlijk helemaal voor!
Er moet mij even iets van het hart. Zoals jullie vast weten was het in de victoriaanse tijd gebruikelijk, nee, verplicht om zogenaamde morning calls en afternoon calls af te leggen. Er bestond een vaste etiquette voor het ceremonieel of vriendschappelijk bezoeken van andere dames in de stad. Maar hoe werkte dat dan?
Deze week had ik beloofd om nog mijn High Tea op Paleis Het Loo te bespreken. Ik zat met mijn man in de Koningin Wilhelminazaal, die heel mooi is en een 19e eeuws decor heeft. We zaten dus geheel in stijl. Verder lezen
Afgelopen zomer heb ik Paleis Het Loo bezocht. Wat een fantastische ervaring! Ik heb zowel in Nederland als in Engeland al redelijk wat landhuizen en kastelen van binnen gezien, en ik denk dat Paleis Het Loo het beste is wat Nederland hierin te bieden heeft. Het doet wat mij betreft echt niet onder voor een Brits landgoed.
Verder lezen
Vandaag heb ik zin om weer eens lekker Bird’s custard te maken, een Britse creatie die je het beste kunt vergelijken met de Nederlandse vanillevla – maar niet helemaal. Het is een typisch victoriaans product dat je nog steeds in vele Engelse keukenkastjes kunt vinden. In de 19e eeuw begon men door nieuwe inzichten in de scheikunde en voedingsindustrie steeds meer nieuwe etenswaren te ontwikkelen. Zo zag Alfred Bird zich in 1837 genoodzaakt om een alternatief te bedenken voor traditionele custard, die zijn structuur krijgt door het toevoegen van ei. Zijn echtgenote was namelijk allergisch voor eieren.