Brood bakken was me de vorige keer goed bevallen, dus besloot ik om een nieuwe variant victoriaans brood te maken. En dit keer een beetje gemakkelijker. Ik vroeg me namelijk af: Kan het ook in de broodbakmachine? Ja, dus! Voor mensen met kippenkracht (moi) of weinig tijd volgt hier het recept voor een wit Coburg-loaf.
Nu hoor ik jullie al denken… een 19e-eeuws brood bakken in een broodbakmachine – is dat wel historisch verantwoord? Daar praat ik me natuurlijk graag uit.
Uiteraard werden vrijwel alle broden met de hand gekneed en gebakken, maar in de 19e eeuw experimenteerde men maar wat graag met nieuwe technieken. Zoals ik al eerder vertelde op dit blog, werd er door sommigen zelfs reikhalzend uitgekeken naar goedwerkende en praktische broodbakmachines. Ik durf zelfs te stellen dat Eliza Acton een broodbakmachine in ieder huishouden waarschijnlijk enorm zou hebben toegejuicht. Om het weer even in herinnering te roepen: Zo zag een veelbelovende Franse broodbakmachine voor in de bakkerij eruit:
Eliza Acton schreef vol enthousiasme over bovenstaande kneedmachine. Die maakte het kneden van brood een stuk gemakkelijker en hygiënischer. Helaas sloeg de machine in Groot-Brittannië niet aan. Afbeelding uit Le pain et la viande, door J. de Brevans (1892).
Kortom, vandaag ga ik met weinig inspanning een brood bakken. Dat wil zeggen: Het deeg laat ik kneden door de machine, maar ik breng naderhand wel zelf de vorm aan en bak het brood in mijn gewone oven.
De vorm van het brood dat ik vandaag wil maken is het zogenaamde Coburg-brood. Het idee hiervoor kreeg ik door het programma Victorian Bakers, waar ze dit brood ook maakten. Dit type brood is rond van vorm en heeft een kruis op de bovenkant, waardoor het op een kroon lijkt. Er wordt gezegd dat dit brood zo genoemd wordt ter ere van Prins Albert, de echtgenoot van Koningin Victoria. Hij was namelijk van het Duitse adellijke huis Sachsen-Coburg und Gotha. (En omdat Victoria met hem trouwde, heette de hele Koninklijke familie zo tot een naamswijziging in 1917.)
Prins Albert in 1859.
Omdat dit brood een koninklijke naam heeft maak ik het natuurlijk van het fijnste witmeel, zoals de victorianen het graag zagen. Dit brood werd meestal door de middenklasse gegeten en was een stapje boven het eenvoudige cottage loaf van minder fijn meel.
Ingrediënten voor een wit Coburg-brood:
- 530 gram patentbloem
- 240 ml lichaamswarm water (+ een beetje extra)
- 10 gram verse gist (bijvoorbeeld Bruggeman bakkersgist)
- Een afgestreken theelepel zout (3 gram)
Mijn eigen trusty broodbakmachine!
Bereidingswijze:
Omdat ik dit brood in de broodbakmachine maak, zal het voor eenieder die het met de hand maakt of een ander type broodbakmachine heeft een beetje anders zijn. Wil je het brood met de hand maken (applaus voor jezelf), lees dan hier de instructies.
Wanneer je het deeg door een broodbakmachine laat kneden, is het handig dat je even checkt of het rijsproces er ook in verwerkt zit. Mijn machine heeft maar liefst 3 rijsmomenten van in totaal 80 minuten, dus dat zit wel goed. Verder meng ik eerst het bloem met het zout, en maak ik een mengsel van het water en de verse gist (Hoe? Lees het hier). Het gistwater giet ik eerst in de bakvorm van mijn machine en dan doe ik het bloem erbovenop. Dan zet ik het programma “deeg” aan en wachten maar! Vaak kijk ik wel even tijdens het eerste kneedproces of het deeg nog een klein scheutje extra water kan gebruiken (meestal wel).
Natuurlijk zorg ik ervoor dat mijn oven is voorverwarmd (gewone oven, 190 graden) op het moment mijn deegje klaar is. Dan haal ik het deeg uit de machine en breng na een beetje kneden een mooie vorm aan. Rond, dus, met een kruis in het midden. Hopelijk lukt de mooie kroon!
Ik maakte twee broden. Dit is mijn eerste poging tot het snijden van een Coburg-brood. Zoals je ziet zijn de snedes hier vrij diep.
Bij dit tweede brood zijn de snedes veel minder diep. Wat zou dit voor resultaat geven?
Bak dit brood in de oven gedurende 30 tot 45 minuten. Als je op de onderkant van het brood klopt en het hol klinkt, is het gaar. Laat het brood op een rooster afkoelen.
Mijn eerste Coburg-brood met diepe inkepingen.
Dit is het tweede brood, de inkepingen zijn wat meer dichtgegaan.
Op zich ben ik best tevreden met het resultaat. Het belangrijkste: Het brood smaakt erg lekker en is daarom echt een aanrader! Ik heb dus twee pogingen gedaan, omdat ik wilde kijken welke verschillen je in het uiterlijk van het brood kreeg. Bij het eerste brood heb ik het kruis een stuk dieper ingesneden dan in het tweede. Ik vind denk ik de eerste poging het mooiste, met de diepere inkepingen dus.
Hmmm, lekker vers brood voor bij de soep of op de borreltafel.
Ben je ook geïnspireerd om brood te bakken? Maak dan het arbeidersbrood dat ik eerder liet zien of leef je uit met bovenstaand Coburg-brood. Binnenkort wil ik ook een echte armeluis-variant gaan maken, ik ben benieuwd hoe dat zal smaken!
En nu nagenieten met een sneetje brood met spek bij mijn Darjeelingthee.
Voor het schrijven van dit blog heb ik de volgende bronnen gebruikt:
Eliza Acton, The English Bread-Book For Domestic Use, 1857.
Eliza Acton en Dyfed Lloyd Evans, Eliza Acton’s Modern Cookery for Private Families, Kindle Edition, 2012.
Het brood ziet er heerlijk uit! Ik heb wel een broodbakmachine maar gebruik deze dus bijna nooit 🙁 Toch maar eens doen van de winter!
Ik kan het alleen maar aanraden! Niet alleen voor dit brood, maar in het algemeen. Het is zo lekker om vers brood in huis te hebbenn, vooral in het weekend!