Met het recept van vandaag is iets aan de hand. Het gaat om nr. 1292 uit het Book of Household Management van Mrs. Beeton en heet ‘Lemon Cheesecakes’. Echter, in het hele recept is geen enkele vorm van (room)kaas of kwark te vinden. Het zijn gewoon lekkere taartjes op basis van citroen en ei. Maar daarmee niet minder lekker. Erg makkelijk, en goed voor te bereiden. Wat wil je nog meer?
De Lemon Cheesecakes van Mrs. Beeton – vanaf nu ga ik ze maar citroentaartjes noemen – zijn feitelijk niets meer dan bakjes bladerdeeg met daarin een soort citroencustard. Mrs. Beeton omschrijft haar recept als volgt:
LEMON CHEESECAKES.
“1292. INGREDIENTS.—1/4 lb. of butter, 1 lb. of loaf sugar, 6 eggs, the rind of 2 lemons and the juice of 3.
Mode.—Put all the ingredients into a stewpan, carefully grating the lemon-rind and straining the juice. Keep stirring the mixture over the fire until the sugar is dissolved, and it begins to thicken: when of the consistency of honey, it is done; then put it into small jars, and keep in a dry place. This mixture will remain good 3 or 4 months. When made into cheesecakes, add a few pounded almonds, or candied peel, or grated sweet biscuit; line some patty-pans with good puff-paste, rather more than half fill them with the mixture, and bake for about 1/4 hour in a good brisk oven.
Time.—1/4 hour. Average cost, 1s. 4d. Sufficient for 24 cheesecakes. Seasonable at any time.”
Het handige is: Bladerdeeg kun je tegenwoordig kant-en-klaar kopen, en het mengsel kun je van tevoren maken en blijft in de koelkast wel een paar weken goed. Het hoeft dus helemaal niet zo inspannend te zijn om een victoriaans gebakje te serveren op je feestje of bij je afternoon tea.
Zelf heb ik het recept in twee etappes gemaakt, om te testen of het mengel werkelijk zo lang goed zou blijven. Van de ene helft maakte ik zes tartelettes (met een doorsnede van zes à zeven cm), en van de andere helft één groter taartje voor circa zes personen. In totaal had ik dus met mijn tartelettevorm twaalf gebakjes kunnen maken; een dubbele portie van wat Mrs. Beeton voor ogen heeft. Zelf vond ik de grotere portie maar wat smakelijk, maar je kunt natuurlijk zelf bepalen hoe groot je je gebakjes wilt maken.
Zelf citroentaartjes maken
Ingrediënten voor de vulling van 12 middelgrote tartelettes (700 ml):
- 115 gram boter
- 450 gram suiker
- 5 eieren (M)
- 3 citroenen (rasp van 2, sap van 3)
Doe de eieren in een schaal en klopt ze los. Laat de boter in een pannetje op middelhoog vuur smelten, maar zorg dat het niet te heet wordt. Voeg dan de citroenrasp, het citroensap, de suiker en de eieren toe. Blijf roeren, anders stolt het ei. Wanneer de suiker gesmolten is, krijgt de ontstane vloeistof een mooie goudgele kleur.
Roer door tot het mengsel langzaam dikker wordt, maar laat het niet koken. Je weet dat je mengsel bijna klaar is, wanneer je de citroen begint te ruiken. Dip een lepel in het mengsel en laat het ervan af lopen. Wanneer het mengsel qua loperigheid honing op lijkt, is je vulling klaar.
Met dit recept krijg je een hoeveelheid van ongeveer 700 ml. Zelf splitste ik deze portie op, om een deel op een ander moment te gebruiken. Wil je (een deel van) de vulling later gebruiken, giet het dan in een schone glazen pot. Laat afkoelen en bewaar het in de koelkast. Naar mijn ervaring blijft de vulling zeker drie weken goed.
De taartjes bakken
Voor dit recept kun je makkelijk kant-en-klaar bladerdeeg gebruiken. Het is misschien niet historisch correct, maar ik stel mezelf zo voor dat de overvraagde victoriaanse huisvrouw maar wat graag een pak bladerdeeg had kunnen kopen.
Mijn ervaring is dat plakjes diepvriesbladerdeeg dikker zijn dan bijvoorbeeld de deeglappen van Tante Fanny. Zelf vind ik een dunner deeg het prettigst om mee te werken.
Ingrediënten om de taartjes te bakken:
- 350 mililiter van bovengenoemde citroenvulling
- 40 gram amandelmeel of fijngehakte, geblancheerde amandelen
- 1,5 eetlepels paneermeel
- bladerdeeg
Vet de vormpjes in en bekleed ze met bladerdeeg. Prik gaatjes in de bodem en strooi er een laagje paneermeel op. Meng de fijngehakte amandelen door de vulling en vul de tartelettes tot net iets meer dan de helft.
Bak de tartelettes volgens de aanwijzigen op de verpakking bladerdeeg. Laat ze na het bakken 3 minuten staan en haal ze dan uit de vormpjes, zodat de bodem niet zompig wordt. De taartjes worden koud geserveerd. Eet smakelijk!
Op het verjaardagsfeest van Mr. W. waren deze taartjes een groot succes. De smaak was lekker, maar wel zoet. Zelf vind ik dat – zeker in combinatie met citroen – lekker, maar je kunt natuurlijk altijd wat minder suiker toevoegen.
Over de vorm van mijn tartelettes was ik iets minder tevreden. Ik gebruikte namelijk een siliconen vorm van een bekend huishoudmerk, maar het gevolg was dat ik de taartjes niet snel kon lossen. En ik vond het überhaupt al niet bepaald gemakkelijk om het deeg in de siliconen mal te krijgen. Volgende keer gebruik ik dus metalen vormpjes!
Mijn tweede poging, drie weken later, betrof een klein taartje. Ik bakte hem nu in een metalen quichevorm van 18 cm. Doordat hij een losse bodem had, kon ik de taart na 3 minuten lossen, bleef de bodem van de taart knapperiger en bleef de vorm intact. Succes!
Ik hoop dat ik jullie heb kunnen inspireren om deze taartjes ook eens te maken. Het is zo leuk om de vulling in je koelkast te hebben staan om zo altijd voorbereid te zijn op last-minute gebakjes. Voor je theevistite, of voor jezelf, natuurlijk…
Bij deze taartjes drink ik graag een zwarte thee, zoals Assam of Darjeeling.
Wat ziet het resultaat er alleen al ontzettend mooi uit, zowel de grotere taart als de tartelette. Ook het recept klinkt héérlijk. Inderdaad grappig dat er in deze “cheesecake” geen kwark of roomkaas is verwerkt. Ach ja, cheesecake of niet, als het maar lekker is 🙂
Ja, dat vond ik ook, haha.
Nou ja, boter is tenslotte ook een vol melkproduct, zoals kaas. Misschien is het daarom. Lekker is het zeker!
De taartjes zien er heerlijk uit! Grappig dat er geen kwark of roomkaas in is verwerkt terwijl de titel anders doet voorkomen.
Ik vermoed dat ik wel weet waarom deze taartjes lemon cheese cakes heetten. Toen ik het recept voor de vulling zag, viel me namelijk meteen op dat dat de ingrediënten voor lemon curd zijn, dat je tegenwoordig ook hier in Nederland kunt kopen (er staat momenteel een aangebroken potje van het merk Chivers in mijn kast – je kent het vast wel). De eerste keer dat ik lemon curd proefde, was vele jaren geleden, toen het hier nog helemaal niet bekend was, laat staan verkrijgbaar. Het was gemaakt door een bejaarde Engelse vriendin van mijn moeder, die een paar weken op bezoek was, en ik weet nog dat ik die lemon curd als kind absoluut hemels vond. De Engelse vriendin liet dus het recept achter – alleen noemde ze het niet lemon curd maar lemon cheese! Ik vermoed dat lemon cheese een ouderwetse term voor lemon curd is, maar hij bestaat nog wel steeds. Kijk hier maar eens, bijvoorbeeld.
Dank je wel voor je leuke reactie! Ik denk dat je helemaal gelijk hebt, bedankt voor die tip! Het was me wel al opgevallen dat er in het kookboek van Mrs. Rundell (1806), waarvan Mrs. Beeton veel heeft overgeschreven, meer van dit soort cheesecake-zonder-kaas-recepten staan. Maar inderdaad, waarbij de vulling inderdaad eerder lijkt op een vorm van lemon curd. Zelf heb ik onlangs ook lemon curd gemaakt, dus de ingredienten waren me wel opgevallen. Maar waarom het zo gelijkend was, dat had ik niet bedacht. Een beetje nazoeken vandaag leert dat ‘curd’ het Engelse woord is voor stremsel (wat weer zijn verbinding heeft met het kaasmaken), en dat Mrs. Rundell inderdaad eerst cheesecakes maakt van curd van melk, en daarna van citroenen, sinaasappels, amandelen en zelfs aardappelen. Interessant hè?
Fijn dat jij zo’n goede herinnering hebt aan lemon curd, wat mij betreft mag het wel wat breder in Nederland geïntroduceerd worden. 😉 Het is trouwens heel gemakkelijk te maken, au-bain marie of zelfs met de magnetron! Dit receot heb ik zelf onlangs gemaakt: https://www.mybakingaddiction.com/fundamentals-simple-microwave-lemon-curd/ De glazen pot staan bij ons in de koelkast en de curd is al een maand houdbaar. 🙂
Oh, dat klinkt goed! Ik vind au bain marie altijd zo’n gedoe, maar ik ben dol op magnetronnen.
Vandaag 8 stuks gebakken. De vulling had ik iets minder zoet gemaakt (400 i.p.v. 450 gram suiker) en gebruik gemaakt van bakringen. Het resultaat zijn heerlijk frisse taartjes! Die ga ik zeker vaker bakken (ook omdat ik nog een portie vulling over heb).
Wat leuk dat je het recept hebt gemaakt, en dat het bevallen is! Goed idee om bakringen te gebruiken voor een mooi strak resultaat.